Na een jarenlange stilte waren we maar al te blij dat we in het voorjaar eindelijk wat nieuws uit het kamp van de Zwitserse industrial rockband The Young Gods mochten ontvangen. Negen jaar geleden waren ze na de tournee, die ook de Brusselse Botanique aandeed, ter ere van hun “Everybody Knows” album, het toeren even beu en hadden bijna hun laatste concerten gespeeld. Het vuur was even gedoofd, maar twee jaar later werd er besloten met drie leden door te gaan en kreeg de legendarische band er opnieuw zin in, ook door de positieve respons van hun trouwe fanbase. Dat dit allemaal leidde tot een nieuw schitterend album “Data Mirage Tangram” valt enkel toe te juichen. Ook het feit dat op de nieuwe plaat de klank meer overslaat naar ambient en elektro dan naar rock is typisch The Young Gods. Probeer deze heren niet in een vakje te duwen. Muziek maken moet avontuurlijk blijven en in bruggen slaan tussen rock, techno, ambient, elektro en zelfs klassieke muziek kent het drietal van zanger-gitarist Franz Treichler, toetsenist Cesari Pizzi en drummer Bernard Trontin zijn gelijke niet. Zij waren het ook die destijds als eersten hun rocksound durfden kruisen met samplers en sequencers.

Dat alle stukjes van de Tangram opnieuw mooi in elkaar zijn gevallen mochten we horen in de schitterende set die onze oren streelde in het Leuvense Depot. Dat de nadruk meer op oorstrelingen lag dan op rock heeft natuurlijk te maken met de spacy, gelaagde sound van het nieuwe “Data Mirage Tangram” album, dat volledig de revue zal passeren. Toetsenmeester Cesari Pizzi krijgt met twee bandleden minder live een heel prominente rol te vervullen, maar de klanken die hij uit zijn synthesizer weet te halen zijn dan ook onovertroffen. Frontman Franz Treichler omgordt regelmatig zijn Parker gitaar en ook hij weet er schitterende soundscapes mee te toveren zoals in de sfeervolle opener “Entre En Matière” dat de ideale opener vormt met zijn gelaagde, rustige opbouw met subtiel wervelende percussie, die wel uit een drummachine lijkt te komen, en de flitsende en roterende elektro sounds die Pizzi uit zijn synth laat vloeien. Het is even met ons hoofdje schudden om te bekomen van deze spacy trip met de dansbare rocker “Figure Sans Nom”, met pompende basnoten en Franz’ zwoele, benevelende zangpartij, doordrongen met slidegitaarnoten die snijdend door je keel gieren. “Tear Up The Red Sky”, waarin de het hemeldecor van Het Depot symbolisch vuurrood kleurt, laat de boel bijna ontploffen, maar het is het heerlijk apocalyptische “Kissing The Sun” dat al de metalheads met hun hoofd tegen de muur laat bonken, met een spookie zingende Franz Treichler die sierlijk over het podium danst met zwierende armbewegingen, die zoekend naar de hemel reiken, opgevolgd door het hectische “Envoyé”, vooruit gestuwd door de mitrailleur percussie van Bernard Trontin. Hoewel meer dan dertig jaar oud klinkt deze tijdloze klassieker uit hun zelfgetiteld debuutalbum nog altijd even fris bijtijds.

The Young Gods is een draak met vele gezichten die zowel allesvernietigend vuur durft spuwen, als je listig durft te besluipen of in verwarring durft te brengen met een filmisch bluesy westernsound, drijvend op mysterieus jazzy percussie en spookie synths, opgeschrikt door Ennio Morricone mondharmonica in het duistere “Moon Above”. “Je Suis Venu Pour Danser”, zingt Treichler overtuigend in het opzwepende trancenummer “Tenter Le Grillage” en dat gevoel overheerst bijna gans de avond. Wie kan er nu stil blijven zitten bij de snijdende gitaar en dreunende elektro van “Skinflowers”? Maar liefst tweemaal worden deze jong klinkende goden teruggeroepen door de enthousiaste fans, om ons uiteindelijk tot rust te brengen met een zwevend jazzy trip in de experimentele fluisteraar “Everythem”.

Een sfeervol trippend einde, maar misschien wel een nieuwe start van The Young Gods, die met dit hemelse trio moeiteloos iedereen in trance wist te brengen, ook met het nieuwe werk. Op kwaliteit en talent staat geen leeftijd en laat ons hopen dat we nog lang kunnen genieten van deze cultgroep die nog steeds tijdloze muziek schrijft en deze op een podium nog meer tot leven weet te brengen. Dit was een topavondje in Leuven.

Yvo Zels

Foto's © Yvo Zels